Historia wydobycia cynku na Górnym Śląsku i powstanie Muzeum Hutnictwa Cynku "WALCOWNIA"

Region Górnego Śląska posiada bogato rozwiniętą tradycję górniczą, związaną przede wszystkim z eksploatacją surowców naturalnych. Przemysł ten był niegdyś fundamentem ekonomii śląskiego województwa. Wśród różnorodnych minerałów, które były tutaj wydobywane, cynk miał szczególne znaczenie, pojawiając się głównie w formie galmanu. Obecnie, eksploatacja tego metalu na Śląsku jest już historia. Pozostały po niej jedynie pamiątki, takie jak zabytkowe obiekty przemysłu metalurgicznego, które teraz spełniają rolę muzeów. Jednym z nich jest Muzeum Hutnictwa Cynku „WALCOWNIA”, działające w Katowicach.

Zakład przetwarzający cynk, znany jako Walcownia, był elementem przedsięwzięcia inwestycyjnego prowadzonego przez koncern „Georg von Giesches Erben”. Usytuowany w Szopienicach, zakład zajmował się przetwarzaniem cynku dostarczanego z pobliskiej huty. Wyposażenie Walcowni obejmowało między innymi dwa piece topielne, piec grzewczy do płyt, karuzelę odlewniczą oraz walcarki. To właśnie za pomocą tych urządzeń produkowano różnego rodzaju elementy z cynku – blachy, szyny, druty oraz taśmy. Działalność walcowni została zakończona na początku XX wieku. W 2002 roku, również huta przestała produkować cynk i w rezultacie zakład został zlikwidowany.

Sprzęty używane do walcowania cynku zostały wpisane do rejestru zabytków w 2003 roku, jedynie rok po zamknięciu Walcowni. W 2010 roku ten sam rejestr uzupełniono o cały kompleks budynków dawnej Walcowni. W miejscu tym w 2015 roku ustanowiono muzeum, które od dwóch lat jest jednym z punktów Szlaku Zabytków Techniki.